Saturday 1 March 2008

Chapters 001 to 010




1 නම්කර

1.         ෆසැම අකූරටම මුල                  -           ,, කාරය වන සේ මැ යි
            නැණවතූන් තර ලොව               -           අති උසස් වේ ආදි භගවත්.

2.         උගත්කම් ඇති මුත්                    -           ඇති පල කිම ? දැනුමෙන්
            දිය නා පා පියුම්                        -           බැතින් නො වඳින් නම් කෙනෙක් යම්.

3.         පියුම් පෙති මත්තෙහි                 -           සැරි සැරු උතූමන් ගේ
            පා සෙවන ලද්දහු                      -           ලෙව්හි දිගූකල් යෙහෙන් වැජඹෙන්.

4.         රා වරා නැත්තහු                        -           සිරිපා සරණ සෙව්වෝ
            කිසිවිටෙක කවදා                      -           කෙබඳු දුකකට පත් නො වෙත් මැයි.

5.         මුනිඳු මුනි ගූණ දම්                    -           දැන උසස් වූවන් වෙත
            මෝහය සහ බැඳුන                   -           කූසල අකූසල දෙකම නොම වේ.

6.         පසිඳුරන් දමනය                       -           කළ උතූමන්ගෙ නිබොරු
            දහමෙහි පිහිටියෝ                    -           ලොවේ දිගූකල් දිනෙන් යහතින්.

7.         අනුපමානහගේ                         -           සිරි පා පත්වුනට මිස
            අන් අයට සිත දුක                     -           නැසුම අපහසු වේය සැමදා.

8.         දම් සයුරු මුනිඳුන්                     -           පා පත්නටම පහසු
            බව සයුරු පිහිනුම                     -           සෙස්සනට අපහසු සැමදා.

9.         නො වැඳි හිස සිරි පා                 -           අට ගූණැති මුණිසඳුගේ
            පල නැත හැඟූම් නැති                -           පසිඳුරන් සේ සිරුරෙ තිබෙනා.

10.       මුනි පා මුලට වන්                     -           දන බව සයුරු පීනා
            එතර වනු නිසැකයි                    -           එහෙත් සෙස්සනට නොම හැකි වේ.


2. වැසි මහිම

11.       නො සිඳවෙන වැස්සෙන්           -           ලොව පවතින නිසාවෙන්
            අමාවක් පරිදී                            -           ගැනේ වැසි පල ලොවට සෙත දෙන.

12.       වැළඳිමට හිතැති                        -           අහරත් වවා සුලබව
            තෙමේමත් අහරක්                    -           වුනා වතූරට හැරී වරුසා.

13.       අහස වැසි නොමදෙන               -           මහ දිවයිනෙහි වැස්සන්
            සාගිනි නමැති රජ                     -           තෙමේ නතරව කරයි පීඩා.

14.       ගොවිතැන් බත් කරන               -           ගොවියෝ සදා වෙහෙසෙන
            වැසි පල නොවී නම්                  -           නිරත සී සෑම වුව නොකරත්.

 15.      බව බෝව නැසුමත්                   -           නසමින් නැවත වැයුමන්
            සරු කර වැවීමත්                       -           මේ තූන් කරුණම මෙයින් ඇතිවේ.

16.       වැසි වැටුන පෙදෙස්                  -           තණ නිල පවා ඇති වේ
            නමුත් වැසි නො වැසි             -           පෙදෙස් ගැන පැවසී කූමට ?.

17.       වැසි නමින් ජල කඳ                  -           සයුරට නො ලද කල්හී
            මහා සයුරෙහි                        -           පවා සුන්දර සිරිය අඩු වේ.

18.       අහස වියලීමෙන්                       -           වැසි පල නො ලද තන්හී
            මහා මයුරෙහි                        -           පවා සුන්දර සිරිය අඩු වේ.

19.       වැසි පල නොදේ නම්                -           මේ මහ පොළෝ තලයට
            නො නැවත පලා යෙයි              -           දානයත් සීලයත් මේ දෙක.

20.       නො පවතී ලෝකය                   -           ජලයෙන් හීන වූ කල
            සුසිරිත මේ සියල්                      -           වැස්ස නැති ලෝ කූසින් පිරිහේ.


3.  චීතරාගීන්ගේ අගය

21.       තපස සඳහා නම්                       -           රාගික හැඟූම් වැනසුම
            උතූමැසි මහත්මෝ                    -           දහම් සතරෙහි කළහ නිගමන.

22.       රහතූන්ගේ අගය                       -           කියතොත් පමණ මෙතෙකැ යි
            දියත තූළ මළවන්                      -           ගණන් ගැනුමට දෙවැනි නොම වේ.

23.       සසර සහ මොක් පුර                 -           අඳුනන දන්න මෙහි දී
            දහම් දැරුවනගේ                       -           අගය ලොව අති උතූම් වේමැයි.

24.       පසිඳුරන් දමනය                       -           නුවණින්ම කළ උතූමෝ
            මාහැඟි අනගි තම                     -           දෙව් බවට බිජුවටෙක් වෙත්මැයි.

25.       පසිඳුරන් දමනය                       -           කළ උමන්ගෙ ගූණ බල
            නිදසුන් පිණිස වේ                     -           දෙව් රදුන් වූ ඉන්දිරන් තෙම.

26.       කිරීමට අපහසු                          -           කිරියෙහි යෙදුනු උතූමෝ
            උසස් වන අතරම                      -           සෙසුහු නිතරම පහන් පැවිදියි.

27.       රස රු පහස සද                        -           ගඳ දෑ පහේ වගතූග
            සොබා දත් ඇත්තා                    -           නැණින් මුළු ලෝකයම අඳුනයි.

28.       සපිරි ගූණ වදනැති                    -           පැහැදිලි දැනුම ඇති වූ
            උතූමන්ගේ අගය                      -           සාදු වදනින් ලොවට දිස් වේ.

29.       ෆගූණ නැමති මෙර ගිර             -           මුදුනට පත් තැනැත්තෝ
            ගූණය ඔස්සේ                       -           මොහොතකූදු කෝප නොගතින් මැයි.

30.       සව් සත වෙත පතළ                   -           මෙත් බර හදැති උතූමෝ
            පැවිදිවි නො සිටියද                   -           සාදු ගූණයෙන් මුනිවරුම වෙන්.


4.  දහම්හි බලය

31.       යස ඉසුරු සම්පත්                     -           කෙළවර අමා සුව දෙන
            දහමට සදිසි වන                       -           වෙනත් කිසිවක් ඇද්ද ? ලෙව්හී.

32.       ලාබයක් වෙන නැත                  -           දහමෙහි යෙදීමට සම
            දහමෙහි පමාදය                        -           පමණ අනිකූදු පාඩුවෙක් නැත.

33.       හැකි සෑම තන්හි                    -           හැකි විදියකින් සැමවිට
            නො කඩවම දහමෙහි               -           හැසිරිම වේ පරම උත්තම.

34.       සින කිළිටි නැති බව                  -           පිරිසිදු බවම දහම
            අනිකූත් හැම දැයක්                   -           යෙදුනි බාහිර ඔපය සඳහා.

35.       පරුෂ බව කෝපය                    -           ඉසිබව සහිත රාගය
            මුළුමනින් මෙ සතර                  -           සිඳින සිතෙහිත් දහම් පවති.

36.       දහමෙහි නො පමාව                  -           යෙදුනි නම් කල් නොදමා
            මරණ මොහොතෙහිදි               -           එය පිහිටයි අමරණීයව.

37.       දැහැමි නොදැහැමි පල              -           මේ යැයි දැන ගැනුම් වස්
            දෝලාව උසුලනු                       -           වාඩි වි යනු දැක්ම සෑහෙයි.

38.       දහමෙහි පිහිටියෝ                    -           නම් යම් කෙනෙක් නිරතව
            සසර මග වැසුමට                     -           එයත් මහ කලු ගලක් බඳු වේ.

39.       දහමින් සැපත හා                      -           යසසත් දේ යන නො මදා
            අනික් හැම දුක් දේ                    -           නිගාවක් මිස නො වේ යසසක්.

40.       හළ යුත්තේ කෙනෙකූ               -           හැකි නොහැකි තැන අදහම
            දිවි පවතින තූරා                         -           දහම නිතරම රැකිය යුතූමැ යි.


5.  ගිහි ජීවිතය

41.       යහ මඟ ගමන් ගත්                   -           තිදෙනාට නිරතූරුව
            එම යහ මඟෙහි දි                     -           උදව් දෙන්නේ නියම ගිහියා.


42.       තවසුන් අසරණ                     -           අය සහ මැරුණ වුන් හට
ගහ පතියා නිතර                       -           පිහිට වේ ගිහි දිවිය රක්නා

43.       පියසුන් දෙවියන්                    -           නෑයන් අමුත්තන් සහ
තමා යන පස් දෙන                    -           රැකූම ගිහියගෙ අතූම් ගතිය යි


44.       දැහැමි මඟ ගනිමින්                  -           සරිකර දනය හැමවිට
            බෙදා දි කන්නහු                       -           රැකි පරපුරත් සේ යහනින්.

45.       ආදරය යහ ගූණ                       -           ඇතොත් යම් කෙනෙකූන් වෙත
            ගිහි දිවියෙහි නියම                   -           ගූණය හා පලය එය වේ මැයි.

46.       දැහැමිව ගිහි දිවිය                     -           ගෙන යන්ට හැකි වේ නම්
            එය උසස් ගතිය යි                     -           අන් මඟෙක යනු කූමක් පිණිස ?

47.       දැහැමි දිවි ගෙවන                 -           ගිහියා උසස් වනුයේ
            තවුස් දම් රක්නට                      -           තැත් කරනවත් සැමට වැඩියෙනි.

48.       තම දැහැමිව සිට                       -           අනුන් දහමෙහි යොදවන
            ගිහි දිවිය සැමවිට                      -           පැවිදි දිවියට වඩා බලවති.

49.       අනුන්ගෙන් නින්දා                    -           නිඟා නො ලබා සැමවිට
            දැහැමිව ගත කරන                    -           ගිහි දිවිය වෙයි ඉතා උත්තම.

50.       දැහැමි දිවි ගෙවන                 -           ගිහියා මෙ ලොව සිටිය
            දෙවියන්ගෙන් කෙනෙකූ           -           ලෙසට සැලකේ ලෙවන් විසිනුදු.


6.  සහකාරියගේ ගූණ

51.       ගිහිගෙට සුදුසු වන                    -           සපිරුණු ගූණින් දිවියෙදි
            හිමි අයට සරිලන                      -           විලස සිටිනිය සහකාරියයි.

52.       අපමණ උසස් වුව                     -           බිරිඳකට සරිලන ගූණ
            නැත්නම් කිසි ලෙසක               -           ජිවිතය පල නොමැති වේවි.

53.       නැත්තේ කූමක් දෝ                  -           බිරිඳ ගූණවත් වූ නම්
            ඇත්තේ කූමක්දෝ                    -           බිරිඳ තූළ හොඳ ගූණ හීන නම්.

54.       පතිවතෙහි තිරවම                     -           බලය ඇත්නම් කතකට
            ඇයට වැඩි උත්තම                    -           දෙයක් ලොව තූළ ඇද්ද ? සැමවිට.

55.       දෙවියන් නොවැන්දත්               -           තම සැමි නැමද පුබුදින
            බැතිමත් එබඳු කත                    -           වසින්නට යැදියොත් වසියි වැසි.

56.       තමා හා තම සැමි                      -           රකින අතරම පැසසුම්
            ලැබෙන කටයුත්තෙහි               -           අලස නැත්තී බිරිඳ වේ මැයි.

57.       සිරකර තබා ගෙන                    -           රකිනු කූමට ? ඉතිරිය
            පතිදම් රැකීම                          -           උතූම් කොට ගත යුතූය තොම.

58.       නායක ලෙසට ගෙන                 -           සෑම කල්හිම තම සැමි
            ගරු කරන යුවතිය                     -           සදා සගසුව සැප ලබා වී.

59.       කිතූ කදඹ ඇති වූ                       -           බිරියන් නැත්තවුන් හට
            සතූරන් ඉදිරියෙහි                     -           කෙසරගූණැතිව සරනුනො හැකිය.

60.       බිරිය සතූ හොඳ ගූණ                -           මඟූල් ලකූණුයි සැමවිට
            එයට අබරණ වේ                      -           ලැබුම දරුවන් ගූණ නැණැති වූ.


7.  දරු සම්පත

61.       ලබන දැ අතූරින්                        -           යහපත් නැණැති දරුවන්
            ලබනට වඩා අන්                       -           කවර සැපතක් ඇද්ද ? නො දනිමි.

62.       නිගාවන් නොමදෙන                 -           ගූණවත් සුතන් ලදහොත්
            දුකෙක් නොම ළංවේ                 -           ජන්ම සතකදී පවා ඔවුනට.

63.       දෙ ගූරුනට දන නම්                  -           තම දරුවෝය සැම විට
            දරුවනට දන වේ                       -           කිරියයෙන් එන සෑම දෙයමත්.

64.       තම දරුවන් අනා                       -           මිරිකූණු සිඟිති අත්ලෙන්
            කෑම දෙගූරුන්හට                     -           අමාවට වැඩි මිහිර ගෙන දේ.

65.       දරුවන් කය පහස                     -           දෙගූරුන් කයට සැපයකි
            බොළඳ බස් සවනට                  -           ඉතා මිහිරිය බණන කල්හි.

66.       නලා වීණා හඩ                          -           ඉතා මිහිරි යි කියති
            තම දරුවන් බොළඳ                  -           වදන් සවනට නො වැකි දෙගූරු.

67.       පිය තෙමේ පුතූනට                   -           නො අඩුව දෙන දනය නම්
            වියතූන් සබා මැද                      -           අති උසස් තැන හිමි කිරීමයි.

68.       දැනුම තේරුම ඇති                   -           ගූණ නැණ සපිරි දරුවන්
            දෙගූරුන්ටත් වඩා                     -           ලොවැසි සුදනන් සැමට සතූටකි.

69.       තම පුතූ උතූමෙකැ.යි                -           පළවන සමයෙ ලෙව්හි
            බිහිවුන දිනට වැඩි                     -           සතූට සම්පත ලබයි දිනිතිය.

70.       මෙ පුතූගෙ පියතූමා                  -           කවර දහමෙකැ නියැලී
            මොහු ලදුද ? කියැවුම               -           පුතා පිතූනට කරන සැලකූම.


8.  ආදරය

71.       ආදරය වසනට                          -           කිසිම යතූරක් ඇද්දෝ
            පිරුණු කඳුලැලි බිඳු                   -           කියයි ආදරය ඇතිවුන්ගේ.

72.       ආදරය නැත්තෝ                       -           සැම දෙයම තම සතූ දේ
            සිතන මුත් අදරැති                      -           දනන් ඇටකටු පවා අන් සතූ.

73.       සිරුර පණ නල දෙක                 -           ඈදී එකට ඇත්තේ
            අතීතයෙ ආදර                           -           නමැති පුහුණුව ලද නිසාමය.

74.       ආදරය විනිවිදච                        -           ආසාව මතූ වේ වී
            එයින් ඇති වනුයේ                    -           සෙනෙහෙ නම් වූ උසස් ගූණයයි.

75.       මෙලොවදී ලබනා                     -           උසස් සැපතට කාරණ
            පෙර පුරුදු අදරින්                      -           ලබන ලද මාහැඟි විපාකය.

76.       දහමටම වහලෙක                     -           කියති නොදත්හු පේමය
            අදහමින් මිදුමට                        -           පවා පිහිටන්නෙ එම ගූණයයි.

77.       ඇට නැතිවුන්ගෙ ගත                -           අව්වෙන් වියලෙනා සේ
            ආදරය පණ නැති                      -           හනික වියලේ දහම් අව්වෙන්.

78.       වියලෙන වියළි බිම                   -           වියලුන ගසක දළු මල්
            ලැමට දෙ වැනි නැත                 -           අදර නැතියකූගෙ දිවි පැවතූම්.

79.       බාහිර අංග සැම                        -           යස රඟට තිබුනත් කිම ?
            ඇතූළත අංග වන                      -           ආදරය සිත නැතියවන්හට.

80.       ආදරය සිරුරට                          -           ජීවය ලෙසින් හෙබුනා
            නොමැති ආදර සිත                   -           සිරුර ඇට ගොඩකි සම පෙරවූ.


9.  ආගන්තූක සත්කාරය

81.       දනය එක් රැස් කර                     -           ගිහියකූ නමින් පෙනුනේ
            පැමිණෙන අමුතනන්                -           රැක්ම පිණිසයි මහොපකාරෙන්.

82.       නිවස පිට සිටියදී                       -           පැමිණෙන ලද අමුත්තා
            අම දහරක් වුවත්                       -           කෑම නොයෙදේ තනිව රාසින්.

83.       දිනපතා පැමිණෙන                   -           අමුත්තන් රකින ඇත්තා
            හමුවේ දිළිඳුකම                        -           බැහැරයෙයි ළං නො වී කිසිවිට.

84.       අමුත්තන් රක්නා                       -           දැක සොම්නසින් ඉපිළී
            සිරිකත සතූටු වී                         -           වෙසෙයි නිවස රකියි හැමදා.

85.       අමුත්තන් පිළිගෙන                   -           ඉතිරි දැයකින් යැපුනේ
            කූඹුරෙහි බීජයන්                      -           වපුර ලන්නට පවා ඇවැසිද ?

86.       යන අයට උවටැන්                    -           කර එය අය පතන්නා
            අහස් වැසියනටත්                     -           අමුත්තෙක් වේ පියංකරවු.

87.       කිය නො හැකි අපමණ             -           සත්කාරයේ පිං පල
            පැමිණෙන අමුත්තන්                 -           අනුව සිදුවනු නො අනුමාන යි.

88.       ආගන්තූකයනට                        -           සත්කාර නො කරන්නෝ
            දිරියෙන් දනය රැක                   -           නැතිවුනා යයි සොවින් තැවෙති.

89.       ඉසුරෙහි දිළිඳුකම                     -           සත්කාර නො කිරිමයි
            නුනුවණ ගූණය                     -           මෝඩයන් වෙත නිතර පවති.

90.       සිඹිනවිට මැලවෙන                  -           ,අනිච්චය, නම් මල් මෙන්
            මැලවෙත් අමුත්තෝ                  -           කූරිරු රුදු රළු බැල්ම හමුවේ.   


10.  ප්රියවචන

91.       පිය බස කිමැයි කිව                   -           සබවස රකිනවුන් ගේ
            ඇද නැති කූළුණු බර                  -           වදන් සපිරුණ හොඳ කතාවයි.

92.       සොම්නස නො පෙන්වා            -           දෙන හැම දනට වැඩියෙන්
            පිය තෙපලින් යුතූව                   -           සතූටු මුහුණින් දීම යහපති.

93.       හද පිරුණු කූළුණින්                  -           තූටු වි මුහුණ බලමින්
            සිත සතූට ඇතිවන                    -           බිණුම පියබස දහම වේ මැ යි.

94.       සැමටම සැප පිණිස                  -           පියබස් කියන්නන් වෙත
            දුක් දෙන දිළිඳුකම                     -           පවා කිසිවිටෙක නොම ළංවේ.

95.       සුවිනීත වීමත්                            -           පියබසින් ඇමතීමත්
            මිසක් වෙන අනෙකූක්               -           කෙනෙකූහට නොමවේවි අබරණ.

96.       අදහම අඩු වෙමින්                    -           දහම වැඩි වන්නට නම්
            හොඳ පල දෙන වදන්                -           විමසමින් පිය බසින් කිවයුතූ.

97.       හොඳ පල ගෙන දෙවන             -           පිය වදන් තෙපලා නම්
            නීතියක් ඇති වේ                       -           එයම දහමත් දේ සැමවිට.

98.       කිසිලෙසක නොපෙළන            -           පිය වදනක මිහිරිකම
            මෙලොවත් පරලොවත්             -           නිසැකවම සැපදේය කෙනෙකූට.

99.       අනුන් තෙපලන විට                  -           පිය බසෙක ඇති මිහිරිය
            දන්නේ නම් තමා                      -           ඇයිද ? අමිහිරි බව දොඩන්නේ.

100.     ඉදුනු පල දැක දැක                    -           ලා පල නෙලන්නා සේ
            මිහිරි බස තිබියදි                       -           කිමෙක අමිහිරි බස දොඩන්නේ.

No comments:

Post a Comment